Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
Ποιοι περιφράσσουν και οριοθετούν την Θέση 12 ;
M’ έκπληξη είδαμε πριν ένα 15νθήμερο περίπου να έχουν τοποθετηθεί πάσσαλοι περίφραξης στην θέση 12 .
Μα καλά τόση αναίδεια ;
Με τίνος την εντολή περιφράχθηκε ο χώρος όταν ακόμα τίποτα δεν έχει κριθεί ;
Όταν εκκρεμούν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Όταν το Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας έχει πάρει αρνητική θέση για την επιλογή της θέσης αυτής ;
Πρακτικές που θυμίζουν εποχές του « Αποφασίζομεν και διατάσομεν» , σε μια τέτοια συγκυρία , μόνον άρρωστα και επικίνδυνα μυαλά τις σκέφτονται και τις υλοποιούν . Μυαλά που έμαθαν όλα αυτά τα χρόνια να έχουν ως συνομιλητές τους πειθήνιους και αφελείς πολίτες που δέχονταν σαν τετελεσμένα τα γεγονότα ή ακολουθούσαν πιστά την εντολή του κάθε κομματάρχη. Εδώ όμως βλέπουμε ότι τα πράματα έχουν ξεφύγει τελείως. Καταστρατηγούνται και καταπατούνται αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων και δεν βλέπουμε να παίρνει θέση κανένας μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αλήθεια τι προτίθενται θα κάνουν οι αρμόδιοι φορείς ;
Η τοποθέτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κ. Μακεδονίας, 24.11.2011
Η τοποθέτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου
στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κ. Μακεδονίας, 24.11.2011
Η περίπτωση του ΧΥΤΥ Ημαθίας είναι ένα ακόμη κομμάτι που έρχεται να συμπληρώσει το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε σε όλη την ελληνική επικράτεια στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Εδώ αντανακλώνται όλα τα προβλήματα τα διαρθρωτικά, νοοτροπίας κτλ και οι παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο.
Έχουν περάσει δέκα χρόνια που παρά τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις όλων των αρμόδιων φορέων, ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, Δασαρχείο, Πολεοδομία, ΤΕΕ, Αρχαιολογία, και πολιτών η Ν.Α. μετά από πρόταση του ΕΣΔΑ Ημαθίας επιλέγει τη θέση 12 αν και δεν περιλαμβάνονταν στη μελέτη αξιολόγησης θέσεων (ΠΠΕΑ).
Επιλέγει τη θέση 12 που βρίσκεται νότια του ποταμού Αλιάκμονα, σε απόσταση μόλις 300 μέτρων και με υψομετρική διαφορά 100 μέτρα από τον ταμιευτήρα που υδροδοτεί από το 2003 την πόλη της Θεσσαλονίκης με 160.000 κυβικά μέτρα νερού ημερησίως. Αυτό το σημείο σχεδιάστηκε να υποδέχεται περί τους 170 τόνους σκουπιδιών ημερησίως. Εκτός αυτού, η περιοχή περιλαμβάνει τμήμα της προστατευμένης περιοχής NATURA 2000 «Στενά του Αλιάκμονα», έχει χαρακτηρισθεί ως τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους της ευρύτερης περιοχής του αρχαιολογικού χώρου Βεργίνας – Παλατιτσίων με την 8383/92 απόφαση του Υ.ΜΑ.Θ. Είναι αναδασωτέα έκταση και μεγάλο τμήμα της ανήκει στη Μονή του Αγ. Προδρόμου.
Και εφόσον την επιλέγει με αυτόν τον σκανδαλώδη τρόπο, ανεξάρτητα των πολλών και τεκμηριωμένων αντιδράσεων, επιδίδεται σε μια πολύχρονη προσπάθεια να επιβληθεί αυτή η λανθασμένη εξ αρχής επιλογή.
-Υπουργοί άλλαξαν θέση πάνω στο ίδιο ζήτημα, με εντελώς αντιφατικές Υπουργικές Αποφάσεις.
-Θεσμικά όργανα της πολιτείας, όταν το Κ.Α.Σ., άλλαξε τρεις φορές τη γνωμοδότηση του πάνω στο ίδιο ζήτημα και μάλιστα χωρίς να αλλάξουν τα δεδομένα
-Η Υπουργός ΠΕ.Κ.Α., εγκρίνει ΜΕΑ- ΧΥΤΥ σε μια πολλαπλά προστατευόμενη περιοχή (Natura 2000, Τ.Ι.Φ.Κ., ΟΥΝΕΣΚΟ-Αρχαιολογικός χώρος, Ταμιευτήρας Υδροδότησης Θεσ/νικης)
Και τελικά το Μάρτιο του 2010 ο ΕΣΔΑ Ημαθίας υπογράφει τη σύμβαση με την Ηλέκτωρ Α.Ε για μελέτη κατασκευή χρηματοδότηση και παραχώρηση εκμετάλλευσης για 25 χρόνια ύψους 28.000.000
Τον Δεκέμβριο του 2010, λίγες μόνο μέρες πριν λήξουν οι Περιβαλλοντικοί Όροι της ΚΥΑ του 2005 (30.12.2010), έπειτα από ομόφωνη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., εγκρίνεται η μελέτη εφαρμογής του έργου σε γήπεδο μεγαλύτερο κατά 32 στρέμματα, από το αρχικά παραχωρηθέν των 49 στρεμμάτων, δηλαδή σε ξένο οικόπεδο, δασική έκταση εν προκειμένω, η οποία μέλει να παραχωρηθεί!
Η έκταση όμως δεν περιλαμβάνεται στη Μελέτη των περιβαλλοντικών όρων, ούτε έχουν εκδοθεί νέοι περιβαλλοντικοί όροι.
Με όλα τα παραπάνω φαίνεται ξεκάθαρα μια τουλάχιστον ύποπτη συνδιαλλαγή μεταξύ του Δημοσίου και των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών η οποία δικαιολογεί την άποψη μας ότι στη διαχείριση των απορριμμάτων επιλέγεται εκείνη η μέθοδος που στοχεύει στη κερδοσκοπία σε βάρος του περιβάλλοντος, της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής.
Η μέθοδος αυτή παρουσιάζεται πλέον σε όλη την επικράτεια σαν η μόνη λύση αφού για τόσα χρόνια όλοι έβλεπαν το πρόβλημα, αλλά και η κεντρική εξουσία αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση, στο μεγαλύτερο ποσοστό της, αδιαφορούσαν για το τι γίνονταν τα απορρίμματα, πόσο μας κόστιζαν, τι επιπτώσεις είχε η ανεπαρκής διαχείρισή τους. Η χώρα καταδικάστηκε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και πλήρωσε πρόστιμα πολλών εκατομμυρίων ευρώ αλλά απειλείται και με νέα πρόστιμα αφού άλλα συμφωνεί με την ΕΕ και άλλα κάνει.
Πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ διατίθενται ετησίως στη συλλογή και μεταφορά των απορριμμάτων, όχι πάντα με διαφανή κι αποτελεσματικό τρόπο. Γύρω από τη διαχείριση των απορριμμάτων διαμορφώθηκαν καταστάσεις που είχαν ως αποτέλεσμα σπατάλη χρημάτων και γιγάντωση μηχανισμών διαπλοκής.
Η αδυναμία οργάνωσης έχει υψηλό κόστος. Οι υποδομές για ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων ενός μικρού νομού δεν θα κόστιζαν πάνω από κάποιες χιλιάδες ευρώ (για ανακύκλωση και κομποστοποίηση του 80-90% των απορριμμάτων). Παρ’ όλα αυτά ακόμα σχεδιάζονται μεγάλες μονάδες επεξεργασίας που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ. Αν επικυρωθεί αυτή η σύμβαση θα κοστίσει στα επόμενα 25 χρόνια στους κατοίκους της Ημαθίας 120.000.000 €,
Όλο το σύστημα ιεράρχησης προτεραιοτήτων, μελέτης-σχεδιασμού και υλοποίησης των έργων πάσχει μια και δεν βασίζεται σε ορθολογικές επιλογές, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες για οικολογικά και οικονομικά αποτελεσματικές λύσεις. Τεράστια ποσά δαπανώνται σε μελέτες επί μελετών που συχνά - υπάρχουν προφανώς και οι εξαιρέσεις - είναι αντιγραφή μελετών από άλλες περιοχές ή οδηγούν σε υπερβολικά δαπανηρά έργα.
Τι θα γίνει το SRF που θα παράγεται από τη συγκεκριμένη μελέτη; Θα καίγεται ή θα θάβεται; Αν λοιπόν οδηγηθεί στη καύση τότε θα απαιτηθεί και μονάδα καύσης αλλά και ΧΥΤΥ επικινδύνων. Παράλληλα αν η καύση γίνει δίχως τηλεθέρμανση τότε θεωρείται ως διάθεση από την Οδηγία 2008/98 και ως εκ τούτου δεν είναι επιλέξιμη (αφού ο μέγιστος συντελεστής ενεργειακής απόδοσης τους είναι 0.42 <0.65 που απαιτείται) Αυτό από μόνο του ακυρώνει τον ΠΕΣΔΑ Κ.Μ. που οδηγεί σε Θερμική Αξιοποίηση με την προώθηση 6 τέτοιων μονάδων στην Περιφέρεια, και θα απειληθεί πάλι η χώρα με πρόστιμα αφού είναι ξεκάθαρη η ασυμβατότητα του με την οδηγία 2008/98.
Αν πάλι το SRF οδηγηθεί σε θάψιμο τότε εκτός από το κόστος της ταφής που πληρώνουμε και σήμερα θα πληρώσουμε επιπλέον για να μετατρέψουμε τα σκουπίδια σε SRF και μετά να τα θάψουμε. Θα πληρώσουμε όμως και τα πρόστιμα αφού δεν θα έχουμε επιτύχει τους στόχους ανάκτησης των ανακυκλώσιμων υλικών.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο προωθούμενος συνδυασμός παραγωγής και καύσης δευτερογενών καυσίμων είναι έντονα προβληματικός μια και:
- Δεν μπορεί να επιτύχει, με οικονομικά εφικτό τρόπο, ολικό συντελεστή ενεργειακής απόδοσης μεγαλύτερο του 0,65 έτσι ώστε να είναι συμβατός με την Οδηγία 2008/98.
- Είναι εξαιρετικά δαπανηρός μια και, σε σύγκριση με άλλα συστήματα όπως προκύπτει από μελέτες (περιβαλλοντικών οργανώσεων, Οικολόγοι Πράσινοι, Πανεπιστήμιο Κρήτης)απαιτεί πενταπλάσιες έως επταπλάσιες επενδύσεις και επιβαρύνει τους ΟΤΑ 7 με 9 φορές περισσότερο ετησίως.
Παράδειγμα: Σύμφωνα με τη μελέτη του Πολυτεχνείου Κρήτης (Οικονομόπουλος) το εργοστάσιο στον Αγ. Αντώνιο στη Θεσσαλονίκη θα επιβαρύνει (δίχως δημόσια χρηματοδότηση) τους Ο.Τ.Α. με 189 ευρώ/t απορριμμάτων και κάθε εξυπηρετούμενο δημότη με 90 ευρώ ετησίως, ενώ το σύστημα επεξεργασίας που προκύπτει από μελέτες του Πολυτεχνείου Κρήτης θα επιβαρύνει τους Ο.Τ.Α. στη μεν Α΄ Φάση με 29 ευρώ/t απορριμμάτων και κάθε εξυπηρετούμενο δημότη με 14 ευρώ ετησίως, στη δε Β΄ Φάση με 20 ευρώ/t απορριμμάτων και κάθε εξυπηρετούμενο δημότη με 9 ευρώ ετησίως.)
- Δεν είναι περιβαλλοντικά φιλικό και σίγουρα δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό.
- Απαιτεί αυξημένο χρόνο εφαρμογής
- Καθιστά μονόδρομο τη χρήση ΣΔΙΤ, αποκλείοντας τη δυνατότητα υλοποίησης από την τοπική αυτοδιοίκηση.
- Δημιουργεί ισχυρά και δύσκολα διαχειρίσιμα υγρά απόβλητα από τις μονάδες βιολογικής ξήρανσης και αναερόβιας χώνευσης, Πέραν τούτου, όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά (με εξαίρεση τα μέταλλα), καθώς και τα οργανικά, αντί να ανακυκλωθούν οδηγούνται σε καύση. Η καύση όπου κι αν γίνει τελικά, στην ίδια την περιοχή ή σε κάποιο άλλο μέρος δημιουργεί τοξικές αέριες εκπομπές και τοξικά στερεά κατάλοιπα με ενδεχόμενες σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των περιοίκων (βλέπε π.χ. Thompson and Anthony, 2008).
Παράλληλα σύμφωνα με τον Καλλικράτη (άρθρο 206, παρ.6) οι σύνδεσμοι και οι Ανώνυμες εταιρείες που έχουν συσταθεί ως Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΣΔΑ) συγχωνεύονται σε ενιαίο σύνδεσμο στον οποίο συμμετέχουν υποχρεωτικά οι Δήμοι όλων των Περιφερειακών Ενοτήτων. Σύμφωνα μ’ αυτό δεν είμαστε σίγουροι ότι νομιμοποιείται ο ΕΣΔΑ Ημαθίας για την υπογραφή της σύμβασης αφού από τα μέλη του, ορισμένα μόνο εξακολουθούν να είναι αιρετοί και να υπογράφουν την απόφαση. Ο πρόεδρος του ΕΣΔΑ δεν επανεκλέχθηκε.
Έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι οι σημερινές οικονομικές συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια για συνέχιση των πρακτικών, που οδήγησαν τη χώρα στη διεθνή απαξίωση και ουσιαστική χρεοκοπία.
Η οικονομική κρίση, η ύφεση & η συνεπαγόμενη μείωση στην κατανάλωση (της τάξεως του >20%) μειώνει δραματικά τις ποσότητες των παραγόμενων απορριμμάτων. Το γεγονός αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη και να οδηγήσει σε επικαιροποίηση των αντίστοιχων παραδοχών και του μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων στα πλαίσια του ΠΕΣΔΑ.
Έφτασε η ώρα να αναπτυχθούν στην κοινωνία νέες ιδέες και να προωθηθούν πράσινες λύσεις στην κρίση, ακόμα και αν πρόκειται για τα σκουπίδια. Ναι είναι δικά μας τα σκουπίδια. Δεν μπορούμε να τα εξαφανίσουμε. Αλλά οι οικολογικές λύσεις για τα σκουπίδια είναι οικονομικά αποτελεσματικές, συναντάνε την κοινωνική αποδοχή, δημιουργούν θέσεις εργασίας στην ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και κομποστοποίηση. Κάθε ευρώ που επενδύεται σε οικολογικές λύσεις έχει θετικό αποτέλεσμα, περιορίζει τις δαπάνες των δήμων, αν είναι σωστά οργανωμένοι και ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης λειτουργίας της διοίκησης. Οι ενεργοί πολίτες δεν πρέπει απλώς να απαιτήσουν τερματισμό της διαπλοκής και της διαφθοράς, αποτελεσματική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων και των πόρων σε τοπικό επίπεδο (τέλη καθαριότητας), αλλά και να υιοθετήσουν νέες στάσεις ζωής, υπευθυνότητα και προστασία του δημόσιου συμφέροντος και του δημόσιου χώρου.
Η κρίση απαιτεί βαθιές αλλαγές, προτάσεις και αλληλεγγύη. Κάθε πρόβλημα είναι και μια ευκαιρία για να αλλάξουμε. Είναι, ίσως, η ώρα να περάσουμε από την οργή στη συνειδητή επιλογή της αλλαγής πολιτικής, της κοινωνικής οργάνωσης και της ίδιας της καθημερινής ζωής.
Καταθέτουμε και κείμενο με ολοκληρωμένη πρόταση για τη διαχείριση των ΑΣΑ στο Ν. Ημαθίας( Στην διάθεση των ενδιαφερομένων) .
Πράσινη διαχείριση των απορριμμάτων ΤΩΡΑ!
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Πολιτική Κίνηση Ημαθίας
Για τον ΧΥΤΥ Ημαθίας
Διαβάσαμε πρόσφατα στον τοπικό τύπο και με αφορμή την συζήτηση που έγινε στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης σχετικά με τη Θέση 12 , κείμενο μέλους της Οικολογικής Ομάδας Βέροιας όπου επιτίθεται στον επικεφαλής της Περιφερειακής Παράταξης " Οικολογία Αλληλεγγύη " κ. Τρεμόπουλο Μιχάλη και στα μέλη της Πολιτικής Κίνησης των Οικολόγων Πράσινων στην Ημαθία αναφέροντας ότι ήμασταν υπέρ της Θέσεις 12 και ότι : "Τώρα που «τραβάει» η υπόθεση, που «καθάρισε» το θέμα από όλους τους άλλους πλήν αυτού, τώρα είναι λάβρος κατά του «έργου». "
Είναι γνωστό σε όλους ότι η Πολιτική Κίνηση ( ΠΚ) των Οικολόγων Πράσινων Ημαθίας συστάθηκε εδώ και 2 χρόνια. Πώς θα ήταν δυνατό να εμφανίζεται με θέσεις απόψεις και προτάσεις ποιο πριν;
Τα μέλη των Οικολόγων Πράσινων στην Ημαθία παρ΄ όλα αυτά είχαν σαφή θέση και άποψη και πριν την σύσταση της Πολιτικής Κίνησης και η οποία δεν διαφέρει από τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων στην Ελλάδα αλλά και όλου του οικολογικού κινήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες είναι σαφείς και διατυπωμένες εδώ και δεκαετίες κι αυτή δεν είναι άλλη παρά κατά της καύσης (εν προκειμένω σε οποιαδήποτε θέση 5 ή 12) και υπέρ μιας διαχείρισης μηδενικών αποβλήτων (με κομποστοποίηση, ανακύκλωση, κ.λ.π.) και είμαστε οι μόνοι που καταθέσαμε ολοκληρωμένη 18σέλιδη πρόταση στη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας.
Οι θέσεις μας αναρτημένες στο διαδίκτυο βρίσκονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση : http://oikoveria.blogspot.com/2011/05/blog-post.html και είναι οι εξής:
Η Οικολογία - Αλληλεγγύη είναι αντίθετη στην προώθηση μονάδων καύσης μέσω των μονάδων βιολογικής ξήρανσης γιατί:
- Η καύση αποβλήτων είναι η μεγαλύτερη πηγή έκλυσης διοξινών, σημαντικού ποσοστού υδραργύρου και μικροσωματιδίων. Ακόμη και με την καλύτερη τεχνολογία, εκπέμπονται τοξικά βαρέα μέταλλα, άκαυστα απόβλητα και προϊόντα ατελούς καύσης.
- Παράλληλα, παράγονται στερεά απόβλητα -σκουριά και τέφρα- τοξικά υγρά απόβλητα, που απαιτούν ειδική διαχείριση. Η σημερινή τεχνολογία δεν εγγυάται τη συνεχή και αδιάλειπτη παρακολούθηση των τοξικών ρύπων. Δεν εξαφανίζονται τα απόβλητα ούτε οι ρύποι και απλά μεταφέρονται από την ατμόσφαιρα στο έδαφος και στο νερό.
- Είναι η πιο ακριβή μέθοδος, τόσο ως επένδυση όσο και ως λειτουργία.
- Δημιουργεί τις λιγότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με άλλες μεθόδους, όπως η ανακύκλωση, η επαναχρησιμοποίηση και η εναλλακτική διαχείριση.
- Σπαταλά ενέργεια, αφού χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να λειτουργήσει από την ενέργεια που θα εξοικονομηθεί από το παραγόμενο προϊόν.
- Θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα ΧΥΤΑ απορριμμάτων για τις περιπτώσεις διακοπής λειτουργίας του εργοστασίου για λόγους όπως απεργίες οδοκαθαριστών κτλ και ένα ΧΥΤΑ επικινδύνων τοξικών για τα υπολείμματα της καύσης.
- Είναι ανταγωνιστική της ανακύκλωσης και δεν προάγει τη συνολική εφαρμογή της δέσμευσης της χώρα μας για ανάκτηση του 60% και ανακύκλωσης του 55-80% των συσκευασιών μέχρι το 2011.
- Θα δεσμεύει τους ΟΤΑ για τουλάχιστον 20 - 30 χρόνια, αφού θα πρέπει να παραδίνουν συγκεκριμένες ποσότητες απορριμμάτων με συγκεκριμένη ποιοτική σύσταση στις μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι και να θέλουν οι ΟΤΑ να αυξήσουν την πρόληψη, την ανακύκλωση ή την κομποστοποίηση, θα κινδυνεύουν να πληρώσουν μεγάλα χρηματικά ποσά για ποινικές ρήτρες, που θα υπάρχουν στις συμβάσεις.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απορρίπτουμε την καύση και στηρίζουμε σχέδια διαχείρισης που βασίζονται πραγματικά στην αρχή της πρόληψης και της προφύλαξης, με ξεκάθαρη ιεραρχία:
ΠΡΟΛΗΨΗ, ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ, ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, ΑΣΦΑΛΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΔΡΑΝΩΝ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΩΝ στη λύση που είναι καλύτερη οικονομικά και περιβαλλοντικά αλλά και κοινωνικά δίκαιη, αφού δε θα οδηγήσει σε επιπλέον επιβάρυνση των πολλών.
Χρειαζόμαστε δηλαδή:
- Μια πράσινη πολιτική ολοκληρωμένης διαχείρισης των αστικών στερεών απορριμμάτων (ΑΣΑ), με το χαμηλότερο κόστος, με τις περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος και με κοινωνικά δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου από τα απορρίμματα. Μια πολιτική που υλοποιείται με δημόσια-αυτοδιοικητική διαχείριση των απορριμμάτων και που βασίζεται πραγματικά στους τρεις άξονες (μείωση-πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση), έτσι ώστε μια πολύ μικρή ποσότητα αδρανών απορριμμάτων να καταλήγει σε χώρο υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
- Αναθεώρηση του Περιφερειακού σχεδιασμού (ΠεΣΔΑ), αφού αυτός που εγκρίθηκε το 2005 και είχε χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των προτεινόμενων έργων μέχρι το 2010, δεν υλοποιήθηκε, κρίθηκε κατά γενική ομολογία αναξιόπιστος αλλά είναι και ανεφάρμοστος όταν προβλέπει την κατασκευή 7 τέτοιων εργοστασίων, τα οποία είναι αδύνατον να γίνουν στην εποχή της κρίσης που διέρχεται η χώρα.
Ο νέος Περιφερειακός Σχεδιασμός θα πρέπει να στηρίζει πολιτικές αποκεντρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, δεσμεύοντας κάθε Δήμο σε τοπικούς στόχους και ποσοστά μείωσης, ανάκτησης και ανακύκλωσης, με βάση τα προβλεπόμενα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Υπόψη ότι τα Περιφερειακά σχέδια διαχείρισης στερεών αποβλήτων (ΠεΣΔΑ) υπάγονται πλέον σε εκείνα τα σχέδια και προγράμματα για τα οποία απαιτείται η εκπόνηση Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης (ΣΠΕ).
Καλούμε την Περιφέρεια, τους νεοεκλεγέντες περιφερειακούς συμβούλους, τις δημοτικές αρχές, όλες τις δημιουργικές δυνάμεις αλλά και τους κοινωνικούς φορείς και τις τοπικές κοινωνίες να προωθήσουμε από κοινού μια βιώσιμη στρατηγική για τα απορρίμματα της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ώστε να απεμπλακούμε από τα αδιέξοδα, την επιβολή λύσεων «εν κρυπτώ» αλλά και το σύνδρομο «όχι στη δική μου αυλή». Πρέπει να σταματήσουμε τη συνεχιζόμενη σπατάλη πόρων και την εκτεταμένη ρύπανση του περιβάλλοντος με επιλογές που να είναι δίκαιες, οικολογικές και οικονομικά συμφέρουσες για τους πολλούς κι όχι για τους λίγους.
Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας.
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011
"Τοσο γραμμένα τα εχουν ολα πια, στα παλια τους παπουίδια αυτοι στον Δημο Βερογριάς; Εχει εδω και 6 μηνες που τους ειδοποιησα για πρωτη φορα. Μετα ξανα στους 3 μηνες . Για ενα ποτιστικο συστημα που σε μια παιδικη χαρα εχει χαλασει η βανα του και τρεχει συνεχως ( ναι εδω και 6 μηνες). Η απαντηση τους: δεν εχουμε λεφτα για να αλλαξουμε την βανα!!!!!!!!!!!!!.
Καποιος γειτονας κατι ψιλοεφταξε και σταματησε να τρεχει τοσο πολύ. Εδω και 1 μηνα παλι ομως αρχισε να τρεχει . Δεν τους ξαναπηρα τηλεφωνο. Ισως να τους ειδοποιησαν και οι δημοτικοι υπαλληλοι που περναν απο εκει. Την απαντηση την ξερω .
Ηδη οι πολιτες που κανουν υπερκαταναλωση νερου πληρωνουν προστιμα.
Ο Δημος αραγε θα πληρωσει ;
Οι υπευθυνοι αντιδημαρχοι θα πληρωσουν για την υπερκαταναλωση νερου για την οποια ευθυνονται;
Εμεις θα την αλλαξουμε την βανα μονοι μας ।Ακομα και μουσκεμα να γινουμε γιατι δεν θα σας ζητησουμε να κλεισετε το νερο για να το κανουμε , μιας και ειμαστε σιγουροι οτι δεν θα στειλετε εργατη του δημου να το κανει γιατι μαλλον δεν εχετε λεφτα για να του πληρωσετε το μεροκαματο" .
*** πολυ ωραιες και οι συστασεις, για να μην δημιουργουν οι δημοτες λιμναζοντα νερα , προς αποφυγή προσελκυσης κουνουπιων που ισως και να μεταφερουν τον ΙΟ του Νείλου.
Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011
Δικτυακός τόπος για την πολιτική οικολογία
Οι αλήθειες μιας φωτογραφίας
Μια φωτογραφία από το παρελθόν ήρθε να μας θυμίσει τα γενέθλια της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης που είναι αυτές τις ημέρες και συμπληρώνει 29 χρόνια ζωής, δράσης και παρέμβασης στην Θεσσαλονίκη αλλά και την ευρύτερη περιοχή της. Κι αν πολλοί το ξεχνούν ή δεν θέλουν να το θυμούνται, «καλοθελητές» υπάρχουν και μάλιστα έχουν στη διάθεσή τους και φωτογραφικό αρχείο!
Η φωτογραφία που βλέπετε δημοσιεύτηκε στο φιλοκυνηγετικό ένθετο της εφημερίδας Έθνος στις 13/7/2011 και ο δημοσιογράφος θέλει να «τεκμηριώσει» τον γνωστό θρύλο ότι οι «οικολόγοι απελευθερώνουν οχιές«. Το άρθρο επεσήμανε σήμερα και απάντησε ήδη στην εφημερίδα, ένας φίλος από εκείνη την εποχή, μαζί με πληροφορίες για την πραγματική ιστορία που αφηγείται η φωτογραφία, ο καθηγητής Ζωολογίας του Βιολογικού Τμήματος του ΑΠΘ Βασίλης Γκούτνερ, μέλος της «θρυλικής» ομάδας που δημιούργησε τότε το Κέντρο Περίθαλψης στη Θεσσαλονίκη του οποίου συέχεια είναι το Ελληνικό Κέντρο Περιθαλψης Άγριων Ζώων (ΕΚΠΑΖ) στην Αίγινα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΦΙΛΟΚΥΝΗΓΗΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Με έκπληξη, ομολογώ, διάβασα το άρθρο στην ιστοσελίδα σας που αφορά το κυνήγι της 14ης Ιουλίου -μάλλον- με τίτλο «Οι αλήθειες μιας φωτογραφίας» του κ. Δημήτρη Στριλάκου. Κατά την ανάγνωση έψαξα να βρω το νόημα της συγγραφής του άρθρου που μάλλον, όπως καταλήγει είναι «σοβαρότητα του εντύπου» σας που «αναζητά τις πραγματικές αιτίες» και δεν επαφίεται στις πλάνες κάποιων οικολόγων που αγαπάνε τα φίδια. Για τη σοβαρότητα του εντύπου και του αρθρογράφου ας μην επεκταθώ, αλλά κοιτάξτε τι έκανε ο άνθρωπος! Έψαξε και βρήκε μια φωτογραφία μελών της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης από τη δεκαετία του ’80 για να δυσφημίσει τους όποιους οικολόγους και να «αποδείξει» την μη εγκυρότητά τους. ΄Ετσι λοιπόν ο αρθρογράφος αναρωτιέται για το «μήνυμα» της φωτογραφίας (μετά περίπου 30 χρόνια!). Τι συμβόλιζε λοιπόν; Και τι γνωρίζει ο αρθρογράφος από την ιστορία αυτή; Τίποτα προφανώς επειδή δεν μπήκε στον κόπο να ρωτήσει. Θα σας πώ λοιπόν την ιστορία ως βασικός συμμετέχων της, αν και δεν περιλαμβάνομαι στη φωτογραφία. Τους λαφιάτες αυτούς 8 τον αριθμό κι όχι δεκάδες, τους είχε μαζέψει κάποιος απ’ αυτούς τους αχαρακτήριστους που τριγυρνάνε εδώ κι εκεί στην ύπαιθρο και κάνουν διάφορα τρελά πράγματα. Τους μάζεψε λοιπόν από το Δέλτα του Έβρου κι όταν τους βαρέθηκε τι έκανε; Βρήκε το Γιάννη Πουλόπουλο, βασικό ιδρυτικό στέλεχος του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων που ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη από αυτόν και τον γράφοντα και σήμερα εδρεύει στην Αίγινα. Είναι ο τύπος με τα λιγότερα ρούχα στη φωτογραφία. Επειδή όμως ήταν πλέον αργά φθινόπωρο και τα ζώα άρχισαν να πέφτουν σε χειμέρια νάρκη ο Γιάννης προέβη σε μια πράξη που όταν τη σκέφτομαι με συγκλονίζει: τα κράτησε στο σπίτι του σε κατάλληλο θερμαινόμενο κλουβί και κάθε μέρα τα τάιζε ένα-ένα στο στόμα με τροφή όπου είχε προσθέσει και άλλα χρήσιμα συστατικά ώστε να επιβιώσουν. Όταν ήρθε η επόμενη άνοιξη μία ήταν η πράξη που έπρεπε να γίνει: να επιστραφούν τα ζώα αυτά εκεί όπου ανήκουν. Σκεφτήκαμε λοιπόν, ότι αυτό θα ήταν καλό να συνδυαστεί με κάποιες δράσεις περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Έτσι πρόκυψε η εν λόγω φωτογραφία, αν απαντώ στον αρθρογράφο. Έτσι λοιπόν κύριε, ναι, η φωτογραφία πρόκυψε ως α) ανάγκη προστασίας των φιδιών. Δεν ξέρω αν το έχετε υπόψη αλλά τα φίδια και οι λαφιάτες εν προκειμένω είναι εξολοθρευτές ποντικών και σημαντικά μέλη της τροφικής αλυσίδας στα φυσικά οικοσυστήματα. β) ως κίνηση ευαισθητοποίησης των ανθρώπων στο θέμα επειδή λόγω λανθασμένων θρησκευτικών και άλλων προκαταλήψεων πολλά ζώα όπως και τα φίδια έχουν περιθωριοποιηθεί στη συνείδηση του λαού. Εφόσον δεν κατανοείτε τους απλούς αυτούς λόγους γιατί δε ρωτάτε; Ακόμα και σήμερα ισχύουν οι ίδιες απλές αρχές αλλά, στη δεκαετία του ’80, μόνο κάτι σαν τους εικονιζόμενους στη φωτογραφία, τους οποίους σνομπάρετε, είχαν το θάρρος να τις βγάλουν μπροστά. Κι επίσης, η φωτογραφία δημοσιεύτηκε σε έγκριτη εφημερίδα της Θεσσαλονίκης. Αφελής δηλαδή ήταν ο συνάδελφός σας τότε;
Τέλος πάντων, η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση στην οποία εν πολλοίς στόχευε η συγκεκριμένη δράση δεν τελείωσε εκεί. Στα πλαίσια εκδηλώσεων που διοργάνωνε ο Δήμος Αλεξανδρούπολης προσκληθήκαμε και δώσαμε διάλεξη σχετική με την φυσική κληρονομιά μας και στο τέλος παρουσιάσαμε τα φίδια αυτά στον κόσμο. Στην αρχή οι μεγάλοι εξαφανίστηκαν στα πίσω καθίσματα και ξέρετε ποιοι ήρθαν πρώτοι; Τα παιδιά. Και μετά και οι γονείς. Πήραν στα χέρια τους τα φίδια και είδαν δεν ήταν όλα αυτά που τους είχαν μάθει, δηλαδή «γλοιώδη» άσχημα» κτλ. Ήταν συγκλονισμένοι από την εμπειρία και με δυσκολία τα επιστρέψαμε στο καλάθι τους. Την επομένη τα απελευθερώσαμε στο Δέλτα του Έβρου όπου ανήκουν. Αυτό είναι κύριε δημοσιογράφε η πράξη της «απελευθέρωσης» την οποία σνομπάρετε. Και βέβαια, όπως ευτυχώς αναγνωρίζετε, δεν υπάρχει συστηματική απελευθέρωση ζώων στη περιβάλλον. Αυτό είναι τεχνικώς αδύνατο και περιβαλλοντικώς αντιδεοντολογικό. Το σκεπτικό των απελευθερώσεων του ΕΚΠΑΖ είναι ταυτισμένο με τη φιλοσοφία που προανέφερα. Αφού γίνει περίθαλψη των πουλιών (όχι άλλων ζώων) αυτά, εφ’ όσο κριθεί ότι μπορούν να επανέλθουν στο περιβάλλον τους, απελευθερώνονται και αυτά συνοδεύονται από ευαισθητοποίηση του κόσμου μέσω μιας κοινωνικής εκδήλωσης όπου συμμετέχουν παιδιά και μεγάλοι. Γιατί δε σας αρέσει; Και ξέρετε κάτι; Αυτή η δυσφήμιση του οικολογικού κινήματος και της δραστηριότητας του ΕΚΠΑΖ έγινε από τους φίλους σας του κυνηγούς και τους προσκείμενους δημοσιογράφους. Ότι δηλαδή οι οικολόγοι απελευθερώνουν ασύστολα επικίνδυνα ζώα στη φύση κι έτσι προσπαθείτε να δημιουργήσετε αρνητικό κλίμα στον απλό άνθρωπο της υπαίθρου εναντίον των ελλήνων οικολόγων, ό,τι κι αν σημαίνει η λέξη. Κι αυτά γιατί; Επειδή οι κυνηγούντες και φιλοκυνηγοί έχουν αφρίσει που έχει περιοριστεί η «αθλητική» δραστηριότητά τους με τόσους κανονισμούς και τόσα special protected areas.
Για να καταλήξω, θα πρότεινα, πριν ξαναπιάσετε την «ενημερωτική» φιλοκυνηγητική πέννα σας, να κάνετε κάποια έρευνα για το θέμα σας. Κάποιοι συνάφελφοί σας δημοσιογράφοι παλεύοντας να είναι αντικειμενικοί έχασαν και τη ζωή τους σε επικίνδυνα ρεπορτάζ. Βέβαια, πολύ ευκολότερο είναι κανείς να ξεσκαλίζει παλιές εφημερίδες με τον καφέ του μπροστά στον υπολογιστή στο γραφείο.
Βασίλης Γκούτνερ
Καθηγητής Ζωολογίας
Τμήμα Βιολογίας ΑΠΘ
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011
Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες
Σε τρεις μήνες ολοκληρώνω τη θητεία μου ως ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων και παραδίδω τη σκυτάλη στον Νίκο Χρυσόγελο, εκτιμώντας ότι, μαζί με την ομάδα που δούλεψε συλλογικά και με ένταση μαζί μου, πως έχουμε βάλει τις βάσεις για ένα μόνιμο και ουσιώδες ρίζωμα στον κορυφαίο αυτό θεσμό, τιμώντας παράλληλα την ψήφο αυτών που έστειλαν εκεί τον πρώτο Έλληνα Πράσινο ευρωβουλευτή.
Ταυτόχρονα, τηρώντας το θεσμό της εναλλαγής, μπορούμε να είμαστε περήφανοι ότι εμείς κάνουμε αυτό που λέμε, ότι είμαστε αυτό που διακηρύσσουμε. Και αποδεικνύουμε πως όχι μόνο δεν είμαστε κολλημένοι με τα καλοπληρωμένα οφίτσια -άλλωστε τη μισή μου αποζημίωση τη δίνω στο κόμμα- αλλά και ότι είμαστε έτοιμοι να υπηρετήσουμε τις πράσινες ιδέες, τις αξίες, το ήθος και την άλλη πολιτική και μέσα από την ελληνική Βουλή, σε μια εποχή που αυτά είναι απολύτως απαραίτητα.
Πάντα πίστευα πως η οικολογική δράση θα πρέπει να είναι πάνω απ΄ όλα τοπική και γι΄ αυτό κράτησα ζωντανή τη σχέση μου με την πόλη και την Περιφέρεια όπου γεννήθηκα και ανέπτυξα τις δράσεις μου τόσα χρόνια. Η υποψηφιότητά μου στην Περιφερειακή Συνδιάσκεψη Κ. Μακεδονίας για την εκλογή μου στο Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων έχει και την έννοια ότι κάθε εκλεγμένος θα πρέπει να αναφέρεται, να συνδιαμορφώνει, να επικοινωνεί και να ελέγχεται από την Πολιτική Κίνηση στην οποία είναι μέλος.
Έχουμε σίγουρα πάρα πολλά να κάνουμε στον πολιτικό μας φορέα, που με κόπο δημιουργήσαμε και ακόμη ψάχνει το δρόμο του. Έχουμε κακές νοοτροπίες και υστερήσεις να αντιμετωπίσουμε. Έχουμε να τον υποστηρίξουμε απέναντι σε διαβολές, σε εύκολες κριτικές, σε μικρότητες, σε μεθοδευμένες αποσιωπήσεις. Έχουμε νέες ευρωπαϊκές εμπειρίες να αξιοποιήσουμε για το κοινό μας σπίτι. Έχουμε νέες ευκαιρίες συμμετοχής να δώσουμε στους πολίτες, που απαξιώνουν τους πολιτικούς αλλά στρέφουν το βλέμμα τους και προς εμάς.
Έχουμε, πάνω απ΄ όλα, να εμπνεύσουμε τα μέλη και τους φίλους στο κοινό μας όραμα, τη συλλογική δράση, τις εναλλακτικές μας πρακτικές, την αλληλεγγύη μεταξύ μας και στην κοινωνία.
Και σ΄ αυτές τις μάχες νιώθω πως δεν πρέπει να λείψω.
Νιώθω, ακόμη, πως το ίδιο εκτιμάτε και σεις.
ΤΡΕΜΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
Πόσα ραδιενεργά απόβλητα έχουν πάει στο ΧΥΤΑ;
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Φιλίππου 51, 54631 Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310.222503, fax 2310.421196,
e-mail: ecology-trem@nath.gr www.ecology-salonika.org
Θεσσαλονίκη 19.5.2011
Πόσα ραδιενεργά απόβλητα έχουν πάει στο ΧΥΤΑ;
Ερωτήματα των οικολόγων
Σοβαρότατα ερωτήματα και ανησυχίες δημιουργεί o εντοπισμός ραδιενεργών απόβλητων σε απορριμματοφόρα των Δήμων Θέρμης, Ευόσμου, Θεσσαλονίκης, οι οποίοι το μόνο που θα έπρεπε να μεταφέρουν είναι τα οικιακά απορρίμματα που δεν πάνε στην ανακύκλωση και όχι ραδιενεργά.
«Δυστυχώς, όμως, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για όσους ασχολούμαστε χρόνια με το πρόβλημα», δηλώνει ο περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας Μ. Τρεμόπουλος. «Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό και τέτοιου είδους απορρίμματα δεν είναι η πρώτη φορά που μπήκαν στο ΧΥΤΑ. Είναι μάλλον η πρώτη φορά που εντοπίστηκαν επίσημα και δεν μπόρεσαν να τα κρύψουν πάλι «κάτω απ’ το χαλί»!
Από το 2008 η «Οικολογία-Αλληλεγγύη» επισήμανε τον κίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων και του περιβάλλοντος, αφού ο ΧΥΤΑ άρχισε να λειτουργεί σαν μια νέα χωματερή και όχι ως Χώρος Υγειονομικής Ταφής, όπως είχε προαγγελθεί.
Στις διαρκείς επισημάνσεις της, αναφορές και καταγγελίες, οι απαντήσεις από τον Πρόεδρο του ΟΤΑ Θεσσαλονίκης ήταν πάντα γενικόλογες καθησυχαστικές και πολλές φορές επιεικώς ειρωνικές. Στις 23/3/2009, μάλιστα, απάντησε εγγράφως ότι «ο ΧΥΤΑ δε δέχεται Επικίνδυνα Ιατρικά Απόβλητα Μολυσματικού χαρακτήρα». Φαίνεται πως δέχεται ραδιενεργά…
Στις 11/5/2009, όταν οι κάτοικοι σε επί τόπου έλεγχο απορριμματοφόρων εντόπισαν σακούλες με ιατρικά απόβλητα όπως οροί, ουροσυλλέκτες σακούλες με αίμα, σύριγγες κ.α., η επίσημη απάντηση στην «Οικολογία-Αλληλεγγύη» από τον κ. Ζουρνά ήταν ότι «προέρχονται από τα σπίτια»!!!!!
Εξ αιτίας αυτών των καταγγελιών και με δεδομένο το γεγονός της ύπαρξης μιας μόνο αδειοδοτημένης μονάδας συλλογής και επεξεργασίας των μολυσματικών ιατρικών αποβλήτων στη Θεσσαλονίκη, η Δ/νση περιβάλλοντος της π. Νομαρχίας Θεσσαλονίκης προέβη σε ελέγχους αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει κοινοποιηθεί το πόρισμα!
Για άλλη μια φορά η «Οικολογία-Αλληλεγγύη» επανήλθε τον Ιούνιο του 2010, όταν απολύθηκαν οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, εκφράζοντας ανησυχία για τη δυνατότητα σωστής λειτουργίας του ΧΥΤΑ και επισημαίνοντας τους κινδύνους που προέρχονται από τον πλημμελή έλεγχο της συμβατότητας των εισερχομένων απορριμμάτων και δη των ιατρικών αποβλήτων.
Μόλις πριν ένα μήνα τοποθετήθηκε ανιχνευτής ραδιενέργειας ο οποίος σύμφωνα με δηλώσεις αρμοδίων δεν έχει πάρει ακόμη έγκριση από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ).
Με δεδομένα λοιπόν:
- την έλλειψη στοιχείων και μετρήσεων μέχρι σήμερα
- την έλλειψη υποδομών για τη διαχείριση των ραδιενεργών αποβλήτων γενικά κι όχι μόνο των ιατρικών
- την ύπαρξη πολλών εργαστηρίων πυρηνικής ιατρικής μέσα στον αστικό ιστό της Θεσσαλονίκης
- την έλλειψη έγκυρης πληροφόρησης από τις αρμόδιες υπηρεσίες και τον ΟΤΑ Θεσσαλονίκης όσον αφορά το είδος των ραδιενεργών απορριμμάτων που έφτασαν στο ΧΥΤΑ
- την απαγόρευση ανάμειξης ή και αραίωσης ραδιενεργών αποβλήτων με άλλου είδους απόβλητα σύμφωνα με την οδηγία 2008/98/Ε.Κ./19.11.08 αρ. 18
- τη μη ύπαρξη αποδεκτού ορίου για την ασφαλή έκθεση στη ραδιενέργεια
Ρωτάμε:
- Που πήγαιναν τα ραδιενεργά ιατρικά ή μη απόβλητα μέχρι τώρα που δεν υπήρχε ανιχνευτής στο ΧΥΤΑ;
- Που πήγαν αυτά τα συγκεκριμένα που ανιχνεύτηκαν;
- Αληθεύει ότι θρυμματίστηκαν και μοιράστηκαν σε περισσότερα φορτία ώστε να μην ανιχνεύονται και θάφτηκαν τελικά στο ΧΥΤΑ;
Ζητάμε απαντήσεις με στοιχεία σε όλες αυτές τις ερωτήσεις χωρίς αλαζονική και ειρωνική αντιμετώπιση από τους αρμοδίους, επειδή κανείς δε μπορεί να εμπαίζει τους πολίτες και να τους κάνει να νοιώθουν μικροί και αδύναμοι να διαχειριστούν το ύψιστο αγαθό της ζωής τους και του μέλλοντος των παιδιών τους.
Τα εγκλήματα ενάντια στο περιβάλλον είναι εγκλήματα εναντίον όλων μας και πρέπει να σταματήσουν άμεσα.
___________________________________________
Περισσότερες πληροφορίες: Δ. Γωγάκου 2310266706
Τρίτη 3 Μαΐου 2011
Oικολογία Αλληλεγγύη - Πράσινη διαχείριση των απορριμμάτων ΤΩΡΑ!
οικολογια αλληλεγγυη
Δεν κρυβουμε πια τα σκουπιδια μας κατω απ' το χαλι - Τα καιμε
Όχι στην καύση
Γέμισε το χαλί, άρχισαν να φαίνονται τα σκουπίδια μας και να ενοχλούν την αισθητική μας! Ντρεπόμαστε, φοβόμαστε και τα πρόστιμα και αντί να αφυπνισθούμε έστω και τώρα και να στραφούμε σε μια διαχείριση που θα είναι πιο οικονομική, πιο κοινωνικά δίκαιη με τις λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, υιοθετούμε την καύση των σκουπιδιών μας.
Όχι εμείς, φυσικά, αλλά η κυβέρνηση, που ξέχασε εδώ και καιρό τη φιλολογία για πράσινη ανάπτυξη και προωθεί τη δήθεν «μαγική λύση» της τεχνολογίας και των μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων.
Τι συμβαίνει όμως ακριβώς;
Το εργοστάσιο καύσης του 40% των απορριμμάτων του νομού Θεσσαλονίκης προβάλλουν πως έχει αποφασισθεί με την ΚΥΑ 198436/18-04-2001 των υπουργών Περιβάλλοντος, Εσωτερικών, Υγείας, και Πολιτισμού, μετά από την Έγκριση των Περιβαλλοντικών Όρων του έργου «Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Επεξεργασίας και Διάθεσης Απορριμμάτων Ο.Ε.Ε.Δ Νοτιοανατολικής ενότητας Ν. Θεσσαλονίκης». Η απόφαση, όμως, αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με την ομόφωνη αρνητική γνωμοδότηση του πρώην Νομαρχιακού Συμβουλίου, η οποία ανέφερε ότι απορρίπτει τη δημιουργία εργοστασίου καύσης στον Άγιο Αντώνιο και θα εξετάσει τη δυνατότητα αλλαγής χωροθέτησης.
Η Οικολογία - Αλληλεγγύη είναι αντίθετη στην προώθηση μονάδων καύσης μέσω των μονάδων βιολογικής ξήρανσης γιατί:
- Η καύση αποβλήτων είναι η μεγαλύτερη πηγή έκλυσης διοξινών, σημαντικού ποσοστού υδραργύρου και μικροσωματιδίων. Ακόμη και με την καλύτερη τεχνολογία, εκπέμπονται τοξικά βαρέα μέταλλα, άκαυστα απόβλητα και προϊόντα ατελούς καύσης.
- Παράλληλα, παράγονται στερεά απόβλητα -σκουριά και τέφρα- τοξικά υγρά απόβλητα, που απαιτούν ειδική διαχείριση. Η σημερινή τεχνολογία δεν εγγυάται τη συνεχή και αδιάλειπτη παρακολούθηση των τοξικών ρύπων. Δεν εξαφανίζονται τα απόβλητα ούτε οι ρύποι και απλά μεταφέρονται από την ατμόσφαιρα στο έδαφος και στο νερό.
- Είναι η πιο ακριβή μέθοδος, τόσο ως επένδυση όσο και ως λειτουργία.
- Δημιουργεί τις λιγότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με άλλες μεθόδους, όπως η ανακύκλωση, η επαναχρησιμοποίηση και η εναλλακτική διαχείριση.
- Σπαταλά ενέργεια, αφού χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να λειτουργήσει από την ενέργεια που θα εξοικονομηθεί από το παραγόμενο προϊόν.
- Θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα ΧΥΤΑ απορριμμάτων για τις περιπτώσεις διακοπής λειτουργίας του εργοστασίου για λόγους όπως απεργίες οδοκαθαριστών κτλ και ένα ΧΥΤΑ επικινδύνων τοξικών για τα υπολείμματα της καύσης.
- Είναι ανταγωνιστική της ανακύκλωσης και δεν προάγει τη συνολική εφαρμογή της δέσμευσης της χώρα μας για ανάκτηση του 60% και ανακύκλωσης του 55-80% των συσκευασιών μέχρι το 2011.
- Θα δεσμεύει τους ΟΤΑ για τουλάχιστον 20 - 30 χρόνια, αφού θα πρέπει να παραδίνουν συγκεκριμένες ποσότητες απορριμμάτων με συγκεκριμένη ποιοτική σύσταση στις μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι και να θέλουν οι ΟΤΑ να αυξήσουν την πρόληψη, την ανακύκλωση ή την κομποστοποίηση, θα κινδυνεύουν να πληρώσουν μεγάλα χρηματικά ποσά για ποινικές ρήτρες, που θα υπάρχουν στις συμβάσεις.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απορρίπτουμε την καύση και στηρίζουμε σχέδια διαχείρισης που βασίζονται πραγματικά στην αρχή της πρόληψης και της προφύλαξης, με ξεκάθαρη ιεραρχία:
ΠΡΟΛΗΨΗ, ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ, ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ, ΑΣΦΑΛΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΔΡΑΝΩΝ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΩΝ στη λύση που είναι καλύτερη οικονομικά και περιβαλλοντικά αλλά και κοινωνικά δίκαιη, αφού δε θα οδηγήσει σε επιπλέον επιβάρυνση των πολλών.
Χρειαζόμαστε δηλαδή:
- Μια πράσινη πολιτική ολοκληρωμένης διαχείρισης των αστικών στερεών απορριμμάτων (ΑΣΑ), με το χαμηλότερο κόστος, με τις περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος και με κοινωνικά δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου από τα απορρίμματα. Μια πολιτική που υλοποιείται με δημόσια-αυτοδιοικητική διαχείριση των απορριμμάτων και που βασίζεται πραγματικά στους τρεις άξονες (μείωση-πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση), έτσι ώστε μια πολύ μικρή ποσότητα αδρανών απορριμμάτων να καταλήγει σε χώρο υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
- Αναθεώρηση του Περιφερειακού σχεδιασμού (ΠεΣΔΑ), αφού αυτός που εγκρίθηκε το 2005 και είχε χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των προτεινόμενων έργων μέχρι το 2010, δεν υλοποιήθηκε, κρίθηκε κατά γενική ομολογία αναξιόπιστος αλλά είναι και ανεφάρμοστος όταν προβλέπει την κατασκευή 7 τέτοιων εργοστασίων, τα οποία είναι αδύνατον να γίνουν στην εποχή της κρίσης που διέρχεται η χώρα.
Ο νέος Περιφερειακός Σχεδιασμός θα πρέπει να στηρίζει πολιτικές αποκεντρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, δεσμεύοντας κάθε Δήμο σε τοπικούς στόχους και ποσοστά μείωσης, ανάκτησης και ανακύκλωσης, με βάση τα προβλεπόμενα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Υπόψη ότι τα Περιφερειακά σχέδια διαχείρισης στερεών αποβλήτων (ΠεΣΔΑ) υπάγονται πλέον σε εκείνα τα σχέδια και προγράμματα για τα οποία απαιτείται η εκπόνηση Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης (ΣΠΕ).
Η ΚΥΑ αυτή ανοίγει το δρόμο σε ένα σύστημα διαχείρισης των ΑΣΑ που απέχει πολύ από ένα σύστημα που θα είναι περιβαλλοντικά αποτελεσματικό, οικονομικά εφικτό και κοινωνικά αποδεκτό.
Καλούμε την Περιφέρεια, τους νεοεκλεγέντες περιφερειακούς συμβούλους, τις δημοτικές αρχές, όλες τις δημιουργικές δυνάμεις αλλά και τους κοινωνικούς φορείς και τις τοπικές κοινωνίες να προωθήσουμε από κοινού μια βιώσιμη στρατηγική για τα απορρίμματα της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ώστε να απεμπλακούμε από τα αδιέξοδα, την επιβολή λύσεων «εν κρυπτώ» αλλά και το σύνδρομο «όχι στη δική μου αυλή». Πρέπει να σταματήσουμε τη συνεχιζόμενη σπατάλη πόρων και την εκτεταμένη ρύπανση του περιβάλλοντος με επιλογές που να είναι δίκαιες, οικολογικές και οικονομικά συμφέρουσες για τους πολλούς κι όχι για τους λίγους.
Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΠαρασκευή 1 Απριλίου 2011
Να περάσουμε επιτέλους στη μετα-πυρηνική εποχή
Σχέδιο Ψηφίσματος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων
Οι τραγικές επιπτώσεις από τον καταστροφικό σεισμό της Ιαπωνίας και το τσουνάμι που ακολούθησε, καταρρίπτουν τις διαβεβαιώσεις της πυρηνικής βιομηχανίας πως η πυρηνική ενέργεια θα μπορούσε να τεθεί υπό πλήρη και ασφαλή έλεγχο.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ενώνουμε τη φωνή μας με τα πράσινα κινήματα όλου του κόσμου και ιδιαίτερα της Ευρώπης. Ως Ευρωπαίοι πολίτες, καλούμε την Κομισιόν και τα κράτη μέλη να λάβουν όλα τα επείγοντα μέτρα και να ξεκινήσουν άμεσα το σχεδιασμό για μια στρατηγική απεξάρτησης από την πυρηνική ενέργεια, για να περάσουμε επιτέλους στη μετα-πυρηνική εποχή.
Στο πλαίσιο και την κατεύθυνση αυτή, ορισμένες δράσεις πρέπει να προχωρήσουν άμεσα.
Η πρόταση της Κομισιόν για δοκιμές ετοιμότητας (stress tests) στους πυρηνικούς σταθμούς της ΕΕ αποτελεί αυτονόητη πρωτοβουλία. Όσο η πρωτοβουλία αυτή δε συνοδεύεται και από άλλα επείγοντα μέτρα, εξυπηρετεί το πυρηνικό λόμπυ ως άλλοθι για να κερδίσει χρόνο μέχρι να φύγει από την άμεση επικαιρότητα η καταστροφή στην Ιαπωνία και να αμβλυνθεί η κοινωνική πίεση. Ο σχεδιασμός τους, καθώς δεν έχουν επείγοντα χαρακτήρα και θα πραγματοποιηθούν από την πυρηνική βιομηχανία με κριτήρια που θα θέσει η ίδια, κινδυνεύει να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητά τους.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο:
· Άμεσο τερματισμό των απευθείας ή έμμεσων επιδοτήσεων προς την πυρηνική ενέργεια
· Να κλείσουν τώρα οι πυρηνικοί σταθμοί που παρουσιάζουν υψηλό ρίσκο, όπως εκείνοι που βρίσκονται σε σεισμογενείς περιοχές ή δε διαθέτουν συστήματα συγκράτησης δευτέρου βαθμού ή πλήρους πίεσης ή κατασκευάστηκαν πριν το 1980 ή έχουν παρουσιάσει προβλήματα στο παρελθόν ή έχουν αντιδραστήρες “ζέοντος ύδατος” χωρίς εφεδρικά συστήματα ψύξης. Για το κλείσιμό τους έχουμε ήδη στη διάθεσή μας υπεραρκετά στοιχεία και δε χρειάζεται να περιμένουμε τις δοκιμές ετοιμότητας,
· Να παγώσει κάθε σχέδιο για κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών στην ΕΕ, υπό μελέτη ή υπό κατασκευή, και να ασκηθεί κάθε πίεση για την αποτροπή κατασκευής σε γειτονικές χώρες, ιδιαίτερα τις υποψήφιες για ένταξη.
· Χρονοδιάγραμμα για την οριστική διακοπή λειτουργίας και εφαρμογή των αυστηρότερων δυνατών προδιαγραφών για τους σταθμούς εκείνους που θα συνεχίσουν προς το παρόν να λειτουργούν, με αναθεώρηση της Οδηγίας 2009/71 για την πυρηνική ασφάλεια. Η ευθύνη των εταιριών λειτουργίας για αποζημιώσεις σε περίπτωση ατυχημάτων, πρέπει να είναι πλήρης και απεριόριστη.
Στην Ελλάδα, πέρα από την κατακραυγή και την πλήρη κοινωνική απομόνωση του πυρηνικού λόμπυ, θα πρέπει να πιέσουμε ασφυκτικά την κυβέρνηση να αναλάβει αποτελεσματικές διπλωματικές πρωτοβουλίες για ΝΑ Ευρώπη και Μεσόγειο ελεύθερες από πυρηνικά. Αυτό ισχύει τόσο για τις επικίνδυνες μονάδες που ήδη λειτουργούν, όπως οι εναπομένοντες αντιδραστήρες του Κοζλοντούι στη Βουλγαρία, όσο και για τις χώρες της ευρύτερης περιοχής που σχεδιάζουν πυρηνικά εργοστάσια: πρώτη προτεραιότητα είναι να σταματήσουμε τις μονάδες στο Μπέλενε της Βουλαγαρίας και το Άκουγιου στην Τουρκία, παράλληλα με πρωτοβουλίες για να ματαιωθούν τα πυρηνικά σχέδια στη Ρουμανία, Σλοβακία, Αλβανία, FYROM και Αίγυπτο, αλλά και το στόχο για αποπυρηνικοποίηση του Ισραήλ. Παράλληλα η Ελλάδα θα πρέπει να πάψει να αγοράζει ενέργεια από πυρηνικά εργοστάσια άλλων χωρών, επιδοτώντας έμμεσα τη λειτουργία τους.
Θεωρώντας ότι δε μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από τις κυβερνήσεις, ενισχύουμε τις κοινές πρωτοβουλίες με τα αντιπυρηνικά κινήματα και τους Πράσινους όλων αυτών των χωρών, αναζητώντας τους αποτελεσματικότερους δυνατούς τρόπους να τους βοηθήσουμε να κερδίσουν την κοινή γνώμη των χωρών τους και να σταματήσουν τα σχέδια των κυβερνήσεων τους. Απέναντι στη ραδιενεργό απειλή, που δε γνωρίζει σύνορα, καμιά κοινωνία δεν έχει πια την πολυτέλεια να περιχαρακώνεται σε εθνικιστικά στερεότυπα.
Η αντιπυρηνική κινητοποίηση, όμως, θα έχει περιορισμένη εμβέλεια, αν δεν παίρνουμε παράλληλα υπόψη μας τη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής αλλά και τα δεδομένα που δείχνουν ότι η εποχή της άφθονης και φθηνής ενέργειας έχει τελειώσει οριστικά.
Χρειαζόμαστε λοιπόν μια επείγουσα στροφή σε ένα διαφορετικό ενεργειακό μοντέλο, βασισμένο στην εξοικονόμηση ενέργειας και τις ανανεώσιμες πηγές. Κοινές πολιτικές δεσμεύσεις και στόχοι με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, οφείλουν να έχουν ορίζοντα την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και τα πυρηνικά το 2030, για μια οικονομία 100% ανανεώσιμων πηγών το 2050.
Αθήνα, Μάρτιος 2011
Το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων
Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011
ΑΝΤΙΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΣΥΝΟΡΑ: «Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι για μας η απάντηση»
- Οι Οικολόγοι Πράσινοι, από την Ελλάδα.
- Το Yesiller-Πράσινο Κόμμα της Τουρκίας
- Το κυπριακό Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών
- Το τουρκοκυπριακό YeniKibrisPartisi-Κόμμα «Νέα Κύπρος»