Μία, δύο, τρεις, …πολλές λίστες Λαγκάρντ -

15/01/2013

Του Γιάννη Παρασκευόπουλου*
Η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ έχει αναμφίβολα κάτι το εντυπωσιακό: Η ελληνική πτυχή μιας «αδιάκριτης ματιάς» στα άδυτα μιας μεγάλης ελβετικής τράπεζας φθάνει άκοπα στα χέρια της κυβέρνησης για να διευκολυνθεί η είσπραξη δημόσιων εσόδων,  σε μια συγκυρία όπου το κράτος αναζητά απελπισμένα χρήματα. Άλλες κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την ανάλογη λίστα για να επιβάλουν αθόρυβα τη φορολογική νομιμότητα, και να εισπράξουν  δισεκατομμύρια ευρώ. Στην Ελλάδα δύο τουλάχιστον υπουργοί Οικονομικών, αρμόδιοι για την είσπραξη των δημόσιων εσόδων, απέφυγαν ακόμη και να διασταυρώσουν τα στοιχεία για να προχωρήσουν σε φορολογικούς ελέγχους. Επιπλέον, από την αρχική λίστα έχουν διαγραφεί τα ονόματα τριών συγγενών του πρώτου από τους δύο υπουργούς.

Οι «παγίδες» που πρέπει να προσέξουμε
Όλα αυτά προσβάλλουν βάναυσα το δημόσιο αίσθημα και αποτελούν σίγουρα σκάνδαλο που ζητά την τιμωρία του. Ο προσανατολισμός όμως του δημόσιου διαλόγου, και οι διαδικασίες που εξελίσσονται στη Βουλή, κρύβουν μια σειρά σοβαρούς κινδύνους:

• Τον κίνδυνο να ξεχάσουμε ότι  πρόκειται μόνο για την κορυφή του παγόβουνου, και ότι το πραγματικό σκάνδαλο είναι η διαχρονική και συστηματική προστασία του πολιτικού συστήματος προς τη φοροδιαφυγή και τις γκρίζες περιουσίες.
• Τον κίνδυνο να εξελιχθεί ο Γ. Παπακωνσταντίνου σε δεύτερο  Άκη Τσοχατζόπουλο:  ο τελευταίος πήγε φυλακή μόνος από όλους τους διεφθαρμένους πολιτικούς της εποχής του, λειτουργώντας τελικά  ως Κολυμβήθρα του Σιλωάμ  για τους υπόλοιπους που διατηρούν την κοινωνική τους θέση και τις άνομες περιουσίες τους, εκπέμποντας μήνυμα ότι στην Ελλάδα η διαφθορά σχεδόν πάντα «δικαιώνεται».
• Τον κίνδυνο να κριθεί από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο ότι οι ποινικές ευθύνες έχουν ήδη παραγραφεί, με βάση το άρθρο 86.3γ του Συντάγματος. Σημαντική «λεπτομέρεια» είναι ότι τη συγκεκριμένη ασφυκτική παραγραφή (που αποτελεί πραγματικό πλυντήριο ανομημάτων) έχει διαμορφώσει αυτοπροσώπως, ως τότε εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, ο σημερινός πρόεδρός του κ. Βενιζέλος.    
• Τον κίνδυνο να συνδέσουμε τον κ. Παπακωνσταντίνου μόνο με τη Λίστα Λαγκάρντ (και με τα ξαδέλφια του) και να μην ερευνηθούν ποτέ όσα διέπραξε σε βάρος του περιβάλλοντος ως υπουργός ΠΕΚΑ.
• Τον κίνδυνο να πέσουμε στην παγίδα επικίνδυνων μύθων, όπως ότι η μεγάλη φοροδιαφυγή είναι υπόθεση μόνο κάποιων προνομιούχων (παρόλο που πολλά μεγάλα ποσά στη λίστα Λαγκάρντ είναι σε λογαριασμούς σχετικά ανώνυμων επιστημόνων και ελεύθερων επαγγελματιών της μεσαίας τάξης),  ότι οι καταθέσεις στο εξωτερικό είναι εκ προοιμίου έγκλημα (στη λίστα υπάρχουν και πλήθος καταθέσεις μικρού ύψους, που φαίνεται να εξυπηρετούσαν επαγγελματικές υποχρεώσεις) ή ότι η χρεωκοπία της χώρας οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά.

Οι «πράσινες λίστες Λανγκάρντ» και οι γνωστοί υπόλογοι
Η πραγματικότητα είναι ότι η λίστα Λαγκάρντ ΔΕΝ αποτελεί καθόλου μεμονωμένη περίπτωση. Ήδη από τις 6 Μαΐου 2010, πριν καν η συγκεκριμένη λίστα παραδοθεί από τις γαλλικές αρχές, οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαμε υποδείξει δημόσια http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=1029:8----------&catid=8:administration&Itemid=23  όχι μια, αλλά ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΡΕΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΛΑΓΚΑΡΝΤ για διασταυρώσεις περιουσιακών στοιχείων με τα δηλωμένα εισοδήματα:

• Τα Πόθεν Έσχες των πολιτικών και των άλλων δημόσιων λειτουργών.
• Τις τραπεζικές κινήσεις μεταφοράς  καταθέσεων στο εξωτερικό.
• Τις παρανομίες των κατασκευαστών κτιρίων σε θέματα ημιϋπαίθριων.

Διαπιστώνοντας ότι τίποτα από αυτά δεν προχωρούσε, συναντήσαμε στις 23 Μαρτίου 2011 τον ίδιο τον Γ. Παπακωνσταντίνου ως υπουργό Οικονομικών και του τα επιδώσαμε γραπτά http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=1935:2011-03-23-19-01-46&catid=7:economy&Itemid=22.
Λίγους μήνες μετά, τον Ιούνιο του 2011, υπουργός Οικονομικών γίνεται ο Ευ. Βενιζέλος που ετοιμάζει αμέσως (τι άλλο;) φορολογική αμνηστία μέσω περαίωσης. Οι Οικολόγοι Πράσινοι φέρνουν  το  θέμα και στο ευρωκοινοβούλιο με ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου  http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=2372:2011-07-18-13-10-42&catid=73:auroparlnews, καταθέτοντας συντριπτικά στοιχεία διεθνών οργανισμών αλλά και ελληνικών τραπεζών για την έκταση της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα. Καταθέτουν επίσης στο ευρωκοινοβούλιο τις προτάσεις τους,  που το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών αρνιόταν να προχωρήσει. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2012 οι προτάσεις αυτές θα διαβιβαστούν στην Task Force μέσω της ομάδας των Πράσινων ευρωβουλευτών, και τότε μόνο θα αρχίσουν να κινούνται αργά- αργά κάποιες διαδικασίες ελέγχου και στην Ελλάδα.
Οι πρωτοβουλίες των Οικολόγων Πράσινων για το θέμα κορυφώθηκαν στις αρχές  Φεβρουαρίου του 2012 με την παρουσίαση των προτάσεών τους για πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση www.goo.gl/zmw0J, όπου πρότειναν συνολική φορολογία περιουσιών στα επίπεδα της Γαλλίας, με αφορολόγητο ποσό τα δηλωμένα εισοδήματα της τελευταίας 10ετίας, ώστε να πληγούν επιλεκτικά οι περιουσίες που προέρχονταν από διαφθορά και φοροδιαφυγή.  Η πρωτοβουλία συνοδευόταν από αίτημα για συνάντηση (και) προς τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο, η απάντηση του οποίου ακόμη εκκρεμεί…

Διαφέρει ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς από τον κατηγορούμενο κ. Παπακωνσταντίνου;
Το ελληνικό πάντως πολιτικό σύστημα θα μείνει μέχρι τέλους αμετανόητο. Ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, παρουσιάζοντας από το Ζάππειο το οικονομικό του πρόγραμμα στις 22 Απριλίου 2012, υποσχέθηκε ρητά ως «έκτακτο μέτρο για έκτακτες συνθήκες», να δοθεί δυνατότητα σε όσους έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό να τις φέρουν πίσω στην Ελλάδα χωρίς να τους τεθούν ερωτήματα για την προέλευση και τη νομιμότητα των κεφαλαίων.
Ο σημερινός πρωθυπουργός δεσμευόταν λοιπόν δημόσια να αμνηστεύσει και να απαλλάξει από κάθε έλεγχο ΟΛΕΣ τις παρανομίες που θα έφερνε στο φως η λίστα Λαγκάρντ και κάθε άλλο ανάλογο πληροφοριακό υλικό.  Για τους λόγους που ένας τόσο φερέγγυος πολιτικός κατέληξε να αθετήσει την υπόσχεσή του, ρωτείστε καλύτερα την τρόικα…
 * Μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας Αττικής των Οικολόγων Πράσινων